NIEUWS UIT DE UNIVERSITEITSBIBLIOTHEEK
N I E U W SU I TD EU N I V E R S I T E I T S B I B L I O T H E E KJAARGANG 22 / 12009
Het nieuwe ex-dono van de universiteitsbibliotheek De universiteitsbibliotheek heeft, zoals vele andere bibliotheken,een traditie om in de boeken die ten geschenke worden aangeboden een ex-dono teplakken, als dank en als herinnering aan deschenker van het betreffende boek. Zo werdeen ex-dono, ontworpen door de Leuvensearchitectuurhistoricus Raymond Lemaire sr.(1878-1954), gekleefd in alle boeken die werden geschonken na de Eerste Wereldoorlog,of in boeken die via de Duitse herstelbetalingbinnenkwamen. De Sedes sapientiae prijkter in een mandorla, omgeven door vlammen en met het opschrift Sedes sapientiae nonevertetur, de zetel der wijsheid wordt nietomver gegooid, laat staan te gronde gerichtof vernietigd. Een aangepaste versie van hetex-dono, waarbij rechts het jaartal 1919 werdvervangen door 1940, werd aangebrachtin de boeken geschonken na de TweedeWereldoorlog.Nadien werden meermaals ex-dono’s voor deuniversiteitsbibliotheek vervaardigd. Tussen1990 en 1996 werd, onder impuls van deVrienden van de universiteitsbibliotheek,elk jaar een nieuw ex-dono aangeleverd dooreen bekend graficus. Zo is er dat van 1992,ontworpen door het kunstenaarsduo GuyRombouts ( 1949) en Monica Droste (19581998). Het refereert aan en is ontworpenmet behulp van het azart, hun eigenzinnigalfabet. Een ander kunstig ex-dono werd inEx-dono door Raymond Lemaire sr., 1919.Ex-dono door Guy Rombouts en Monica Droste, 1992.1996 geassembleerd door Herman Labro( 1959), die tevoren ook het embleem van deVrienden had vervaardigd en zich hierdoorliet inspireren. Hij combineerde een deel vanhet drukkersadres van de Leuvense drukker Bartholomeus Gravius (†1578), dat noggetekend was door Gerard Mercator (15121594), met een bijzonder aardig motief uithet wapen van de oude Leuvense universiteit,zoals het voorkomt op drukwerken rond1635, dat van een hemelse hand die vanuiteen wolk een boek aanreikt.In 2006 werd andermaal gekozen vooreen nieuw ex-dono. De ontwerper is WimPlatteborze ( 1938) (zie volgend artikel). Hijpoogt, zoals hij zelf zegt, de verscheidenheidvan de schenkingen en de rijkdom van hettypografische bezit weer te geven. Hij doetdat in een gewaagde compositie met de meestuiteenlopende karakters voor een huis dat luidens het opschrift de wijsheid in pacht heeft.Platteborze liet zich daarbij inspireren2Ex-dono door Herman Labro, 1996.
is, “Met wijsheid wordt een huis gebouwd”(Spreuken 24, 3, Septuagintversie).Het Latijnse citaat treft men ook aan in andere bibliotheken, zoals de Biblioteca di SantaMaria del Fiore te Firenze, opgericht in 1448en tot 1680 gehuisvest in de voormalige kerkvan San Pietro in Celoro. Het is er als deviesgebeiteld boven de ingang van de bibliotheek.Ook leest men het in een cartouche boven dedeur van de begin achttiende-eeuwse kloosterbibliotheek van Metten in Beieren.Enkele universiteiten kozen de spreuk alsmotto voor blazoenen, zegels en banieren. Zois het devies al eeuwenlang verbonden met dein 1346 gestichte universiteit van Valladolid.De Pontifica Universidad Javeriana in Bogotá(Colombia), opgericht in 1623, heeft dezezinspreuk gekozen en als slagzin prijkt zeeveneens op het zegel van de RockhurstUniversity in Kansas City, Missouri (gestichtin 1910). Recent dook de Wijsheid en haarhuis nog op als wapenspreuk van de nieuwopgerichte universiteit van Czestochowa(1992) onder de Poolse adelaar en de al evenonvermijdelijke madonna van Czestochowa.Ex-dono door Wim Platteborze, 2006.door een spreuk die al eeuwenlang met deLeuvense bibliotheek verbonden is, Sapientiaaedificavit sibi domum, “De wijsheid heeftzich een huis gebouwd” (Spreuken 9, 1,vulgaatversie). En Spreuken vervolgt: zevenzuilen heeft zij zich uitgehouwen. Vanoudsworden die zuilen in verband gebracht met deartes liberales, de zeven Vrije Kunsten, die inde Middeleeuwen als de grondslag van onderwijs en kennis golden.Het Bijbelcitaat was geschilderd in eencartouche boven de hoofdingang van deUniversiteitshal aan de Naamsestraat waarhet nog steeds zwak leesbaar aanwezig is. Ditornament werd aangebracht omstreeks 1680bij de verbouwingen van de Hal, waarbij debibliotheek van de universiteit onderdak vondop de tweede verdieping achter het fronton.Bij de wederopbouw van de bibliotheekaan het Mgr. Ladeuzeplein na de TweedeWereldoorlog werd de spreuk gekapt in derobuuste lateibalk boven de ingang van degrote leeszaal, en nog wel in twee versies. Zeprijken onder de roodkoperen Sedes sapientiae van de Brusselse kunstenaar JacquesMoeschal (1913-2004), die in opdracht vanarchitect Henry Lacoste (1885-1968) dehele decoratie van de leeszaal heeft verzorgd.Links is de Latijnse spreuk aangebracht,rechts de Griekse versie, ΜΕΤΑ ΣΟΦΙΑΣΟΙΚΟ ΟΜΕΙΤΑΙ ΟΙΚΟΣ, die in vertalingenigszins anders klinkt, maar even geschiktDe spreuk is bijzonder toepasselijk voor eenbibliotheek en voor wetenschappelijke instellingen in het algemeen. Zoveel zelfverklaardewijsheid, dat kan natuurlijk ook aanmatigendklinken en bepaald eigengereid. Het deviesoogt in elk geval ambitieus en het behelsteen heel programma. Universiteiten en hunbibliotheken in het bijzonder bewaren hetwerk, de ervaringen en de ideeën van tallozeachtereenvolgende generaties en bouwen zoeen huis van wijsheid en kennis op.Mark Derez en Katrien SmeyersLiteratuurAndries Welkenhuysen, Corpus InscriptionumBibliothecae Lovaniensis (p. 504-505) en Jan Roegiers,Ten geleide, in Chris Coppens, Mark Derez enJan Roegiers, Universiteitsbibliotheek Leuven 14252000, Leuven, 2005. Zie in dit boek ook i.v.m. devermelde ex-dono’s: p. 278-279, 384-385 en 387.3
Wim Platteborze. Leven met lettersAl die tijd was Platteborze ook actief als ontwerper. Voor zijn eigen hogeschool ontwierphij een logo, de huisstijl en talrijke prospectussen. Dit deed hij ook voor andere instellingen. Nadat een wedstrijd was uitgeschreven,verjongde hij in september 1977 de oudevertrouwde kop van De Standaard, zonder alte veel afbreuk te doen aan het oorspronkelijkkarakter. In al het werk van Wim Platteborzeprimeert de typografie en de letter. Zijnvoorkeur gaat dan ook uit naar het boekontwerp. In 1999 vond, met medewerking vanhet Museum van de Boekdrukkunst, in deNassaukapel van de Koninklijke Bibliotheekte Brussel een overzichtstentoonstelling plaatsover zijn werk als boekontwerper. De catalogus droeg een zeer toepasselijke titel, Levenmet Letters - Une Vie pleine de Caractère. Detentoonstelling begon trouwens met een boekdat nog opgemaakt was in lood: VlaamseBibliofiele Uitgaven. 1930-1980. Nederlandseletterkunde in België, de catalogus van eengelijknamige tentoonstelling in 1980 in deTinnen Pot (de toenmalige galerij van deKredietbank aan de Grote Markt te Brussel).De tentoonstelling eindigde met een boek opeen computer scherm. Platteborze was toenzestig geworden en het digitale tijdperk was aleen tijdje aan de gang. Hij had talrijke boeken en boekomslagen op zijn palmares en hijzou er nog meer ontwerpen – te veel om opte sommen in dit korte overzicht.Wim Platteborze is op en top een product van de befaamde kunstschool vanTer Kameren die door Henry van de Velde(1863-1957) is opgericht. En hij is nogwel een Vlaams product. Platteborze wasinderdaad een van de zeldzame Vlamingendie afstudeerde aan deze uitgesproken francofone Ecole Nationale Supérieure des ArtsVisuels. Hij volgde er l’Atelier du Livre etTypographie bij Lucien de Roeck, die bij hetgrote publiek vooral bekendheid verwierfmet de Expo 58-ster, hét symbool van deBrusselse wereldtentoonstelling, maar wienswerk veel meer omhelst. De Roeck werdrecent – midden in de expo-hype van 2008– vereerd met een monografie en een overzichtstentoonstelling in het fastueuze gebouwvan de radio-omroep aan het Flageypleinte Brussel. Platteborze, vol waardering voorzijn leermeester, vond zelf ook zijn roepingin het kunstonderwijs. Na een korte carrièreals grafisch vormgever op de redactie vanDe Standaard begon Platteborze in 1972 alsdocent aan Sint-Lukas te Brussel, waar hijhet atelier Toegepaste Grafiek (later GrafischeVormgeving) oprichtte. Hij doceerde er tot2003. Kunstschool en atelier ontwikkelen eenheel eigen ambiance (ambiente zou Jan Hoetzeggen). De lesgever hoeft niet noodzakelijkschool te maken als hij zich maar omzwermdweet met jonge pupillen en in de ban raaktvan de pedagogische eros.De vernieuwde kop van De Standaard.4
teken van prent en atlas, en het straatbeeldontwikkelde gaandeweg tot een vergezicht.Topografie, geschiedenis en kunst, Platteborzeleek de smaak te pakken te hebben. Hetwaren de terreinen waar hij zich de komendejaren met zwier zou bewegen. Geregelddeed de culturele dienst van het toenmaligeGemeentekrediet (het latere Dexia) op hemeen beroep om, behalve drukwerk, boekente ontwerpen, met als eerste Hasselt 750 jaarstad (1982, C.M. Bussels, H. Leynen en J.Grauwels). Een imposant boekwerk was DeVerzameling (1988, red. J. de Raeve), eenviertalig overzicht van de kunstcollectie vande bank, een typisch relatiegeschenk. Deontwerper kon volledig zijn gang gaan in hetluxueuze boek François Narmon, een bankiervan formaat (2000, red. G. Barrie).Voor tentoonstellingen in het KoninklijkCartografie en politiek in het België van de 19deeeuw (1987). De voor- en achterzijde van destofwikkel is een map met bindlint en gemarmerdpapier. In werkelijkheid gaat het om eensatellietbeeld van de stad Namen.Vroege ontwerpen waren die inopdracht van het Sint-Lukasarchiefen zijn enthousiaste directeur Josvan den Breeden, zoals Brussel,breken, bouwen. Architectuur enstadsverfraaiing 1780-1914 (1979)en Straten en stenen. Brussel: stadsgroei 1780-1980 (1982). Platteborzehield er een grote liefde aan over,voor kaarten en tekeningen, vooropstanden en plattegronden, voorstadsgezichten en vogelvluchten.De vormgever werd van lieverledegeheel ingevoerd in de wonderewereld van cartografie en topografie,waarin adequate belettering het verschil maakt en lijnvoering bepalendis voor reliëf en perspectief. Ookveel van zijn latere werk staat in hetHet Paleis van Brussel. Acht eeuwen kunst en geschiedenis(1991). Het boek steekt in een blauw foedraal. Devlinder in de titel is de rode draad door het hele boek.5
Paleis ontwierp Platteborze achtereenvolgenshet boek Wij Koning der Belgen, 150 jaargrondwettelijke monarchie (1981, A. Molitor),Astrid 1905-1935 (1985, A. van Ypersele deStrihou), en in het Boudewijnjaar Het Paleisvan Brussel. Acht eeuwen Kunst en Geschiedenis(1991, A. Smolar-Meynart e.a.), uitgegevenbij de zestigste verjaardag van de koning. Hetboek Cartografie en Politiek in het België vande 19de eeuw (1987, M. Watelet), uitgegevennaar aanleiding van het honderdvijftigjarigebestaan van het Ministerie van OpenbareWerken werd bekroond met de goudenmedaille Plantijn Moretus. Beide boeken,over het paleis en over de cartografie, werden geselecteerd voor de tentoonstelling Dieschönsten Bücher aus Flandern 1987-1993op de Frankfurter Buchmesse editie 1993.Bij de dubbele viering in 2001 van 175 jaarspoorwegen en 75 jaar NMBS kreeg hij deopdracht tijdens het feestjaar het logo en dehuisstijl van de Spoorwegmaatschappij aan tepassen, waarbij hij ook het prestigieuze boekSporen in België. 175 jaar Spoorwegen en 75jaar NMBS (2001, red. B. van der Herten,M. van Meerten en G. Verbeurgt) mochtvormgeven. Het spoorboek is een diepgaandewetenschappelijke studie die ruimschootsde sfeer van het gedenkboek overstijgt. Kortdaarop volgde Buiten-sporig Brussel, een album ter gelegenheid van de vijftigste verjaardag van de Noord-Zuidverbinding (2002).Taaie projecten met hard labeur gedurendevele maanden waren de naslagwerken, zoals het Wapenboek van de Belgische Adel(1992-1994, L. Duerloo en P. Janssens), eengespecialiseerde encyclopedie in vier delen, met een hele ingewikkelde materie dieeen klare opmaak vraagt. Samen met MarcAndré verzorgde hij het Woordenboek van deFamilienamen in België en Noord-Frankrijk(1993, F. Debrabandere), drie jaar latergevolgd door de Franse versie (J. Herbillonen J. Germain). Voor de vier boekdelen vande Gemeentewapens in België (2002) werktePlatteborze maandenlang intensief samenmet de Heraldische Raad. De drie naslagwerken werden uitgegeven door het vroegere Gemeentekrediet, waar mevrouw LieveViaene-Awouters even elegant als doeltreffendde scepter zwaaide over het publicatiebeleid.Het zijn stuk voor stuk royale uitgaven uiteen tijd dat banken nog kunst en cultuurbegunstigden en zo hun maatschappelijkeroeping gestand deden.De universiteit wist al evenzeer de stijl vanWim Platteborze te smaken. Zo ontwierphij een aantal tentoonstellingscatalogi insamenwerking met Leuvense professoren:Van Dieren en Mensen (1988, A. Provoost)en, ter gelegenheid van Europalia Japan, Demens, beeld en evenbeeld (1989, W. van deWalle). Het lijvige boek Stad in Vlaanderen(1991, red. J. van der Stock) begeleidde deeerste buitenlandse prestigetentoonstellingvan de Vlaamse Gemeenschap. Ook feestboeken uitgegeven door de Universitaire PersLeuven, werden door Platteborze vormgegeven. Bij het afsluiten van het rectoraat vanRoger Dillemans verscheen Op de Vleugelender inspiratie, uit 1000 toespraken van RogerDillemans (1996) en voor de bundel Wegenvan Hoop: universitaire perspectieven (1995,red. B. Pattyn e.a.) maakte hij de omslag enhet foedraal. Hij ontwierp tevens de omslagvan het Liber alumnorum voor de internationaal gerenommeerde historicus Herman vander Wee (1993, ed. E. Aerts e.a.). Een kleinbibliofiel boekje met beperkte oplage gaatover Felix Teerlinck (1995) en verscheen bijhet afscheid van de secretaris van de Raad vanBeheer van de universiteit. Origineel vormgegeven, dankzij het onderwerp, was GuidoGeerts Geportretteerd (1995, ed. W. Smedts),een abecedarium voor een neerlandicus, waar-6
een stofwikkel met een aflopende foto vande knalrode muur die het gebouw aan hetgezicht onttrekt en die ruim op voorhandzoveel kwaad bloed had gezet. Altijd blijft hijde estheet die desnoods de werkelijkheid eenbeetje bijstelt en naar zijn hand zet. Hij regisseert zelf daadwerkelijk de fotograaf die opnamen maakt voor zijn boeken. Hij orkestreerttableaux-vivants en schuift met meubelen enmensen als zetstukken in een decor, alles tendienste van de grandioze mise-en-scène.Wim Platteborze was – en is nog steeds – eenvriend aan huis in de universiteitsbibliotheek.Bekend zijn de zeer fraai vormgegeven historische publicaties, zoals De Stichtingsbul vande Leuvense Universiteit 1425-1914 (2000,M. Nelissen, E. van Mingroot en J. Roegiers)en Arenberg in de Lage Landen (2002, o.l.v.J. Roegiers). Zijn opus magnum is evenwelde Universiteitsbibliotheek Leuven 14252000 (2005, ed. C. Coppens, M. Derez enJ. Roegiers; ook in het Engels), een vorstelijkboekwerk over de turbulente geschiedenis vande universiteitsbibliotheek, met inbegrip vande campus- en faculteitsbibliotheken. Vandeze bibliotheekgeschiedenis heeft hij eenheus kijk- en kunstboek gemaakt, door debroodtekst te doorschieten met somptueuzekaternen met afbeeldingen van handschriftenen kostbare werken en binnen- en buitenaanzichten van het pompeuze gebouw. In 2006deed de universiteitsbibliotheek op hem eenberoep voor het ontwerpen van een nieuwex-dono.Zo werkte Platteborze achtereenvolgens voorde krant, voor bankiers en paleizen en tenslotte voor de universiteit en de universiteitsbibliotheek. Kan een letterman zich eenvorstelijker opgang dromen? Een riante cursushonorum voor een krasse zeventiger die nuin een tweede leven met grote elegantie demarathon loopt.in de bewuste hoogleraar liefdevol wordt gefileerd. Opmerkelijk was ook Herman (1998),een liber amicorum voor geneticus Hermanvanden Berghe, een staaltje gewaagde typografie met zestig verschillende bijdragen uitalle ’s heren landen die elk een heel eigenkarakter kregen. Voor de boekencollectie vankunsthistoricus Maurits Smeyers ontwierphij postuum een ex-libris dat heel fijnzinnigherinnert aan het florale decor in de randversiering van middeleeuwse getijdenboeken,met daartussen verscholen het silhouet van deabdijkerk van Vlierbeek.Ex-libris voor de boekencollectie vanprofessor Maurits Smeyers, 2007.Platteborze is in zijn esthetiek evenwel eenklassieke modernist gebleven, met een purisme dat heel erg aan de sixties en seventies herinnert en wars is van goedkope effecten. Maarhij is niet bang voor enige staatsie getuige degenereuze productie van jubileumboeken.Tegelijk is hij heel inventief en gaat hij ergspeels met beeldmateriaal om. Hij strooitmet fleurons en verlustigt zich in doorkijkjes.Voor een niet gerealiseerd boekontwerp voorde Campusbibliotheek Arenberg bedacht hijM.D. en K.S.7
Ferdinand Verbiests instrumentenop Japanse prenten In de litera-de personage. Ook een beknopte biografie isopgenomen.De zogezegde Verbiest-prent is de belangrijkste prent binnen de reeks en behoort totde eerste vijf losse houtsneden die Kichibeialiet uitvoeren. Het toont het portret vanChitasei Goyo (Chinese naam: Wu Yong),bijgenaamd ‘de meest intelligente ster’ (prentnr. 3 binnen de 108 sterren). De voorstellingvan de held is duidelijk onderscheiden vande andere prenten door de statische opbouwvan het personage. De held wordt voorgesteldals een geleerde functionaris in een blauw enrood gewaad met een groen drakenmotief watwijst op een officiële status. De zwarte omlijning van de figuur is fijner dan in de andereprenten van de reeks. De voorstelling van hetgelaat volgt nauwgezet de visuele beschrijving van de held in het Suikoden verhaal enhet transparante hoedje is heel bijzonder. Inhoofdstuk 16 wordt deze held beschreven:. coiffé d’une toque tubulaire descendant sur lefront jusqu’aux sourcils; vêtu d’une ample tunique de toile de chanvre à ourlet noir, serrée à lataille par une ceinture couleur thé, à breloques:portant tricouses de sie et chausses immaculées,l’homme, qui avait des sourcils de forme exquise,des yeux magnifiques, le teint clair, et une longue barbe, n’était autre que l’Astre-de-sapience,Wu Yong; son nom social était Xuejiu, le Clerc;son nom taoïste était Maître-de-plus-grandeclarté. (Au bord de l’eau, p. 297)De prent zelf is vermoedelijk een verwijzing naar een militaire strategie waarbij deastronomische kennis belangrijk is en desterren geraadpleegd worden. De vingers vanChitasei Goyo tellen duidelijk de sterren.De twee instrumenten zijn zonder twijfelde sterrenglobe en de sextant van FerdinandVerbiest. Astrolabia en globes worden vaakafgebeeld als een soort attribuut van eenstrateeg, maar dat hier juist de twee Verbiestinstrumenten afgebeeld zijn, maakt dezetuur – en ook in de recente brochure vanhet Bibliotheekfonds – wordt de geleerdeop de Japanse prent die werd aangekocht bijeen antiquariaat in Duitsland, verkeerdelijkgeïdentificeerd als Ferdinand Verbiest (16231688). Deze Vlaamse jezuïet en missionariswerd astronoom aan het keizerlijke hof vanChina. Hij lag mee aan de basis van de hervorming van de Chinese kalender en bouwdeeen instrumentarium voor het observatoriumin Peking. Toch heeft de prent wel degelijkconnecties met Verbiest.De prent en de twee andere die in dezelfdekavel te koop werden aangeboden, zijn houtsneden van de vermaarde ukiyo-e kunstenaarUtagawa Kuniyoshi (1797-1861). De prenten zijn gesigneerd onder zijn artiestennaamIchiyusai Kuniyoshi en komen uit de reeksillustraties van de Suikonden, de Japansevertaling van de beroemde Chinese heldenroman, de Shuihu Zhuan (letterlijk: de verhalenvan de waterkant).In 1827 gaf de uitgever Kagaya Kichibeia(Kichiemon) aan Kuniyoshi de opdrachteen paar losse prenten te maken bij het toenpopulaire heldenverhaal. De prenten sloegenzo aan dat de uitgever hem de hele reeks van108 legendarische helden die in het verhaalvoorkomen, liet uitvoeren. De volledige reekswerd in de periode 1827-1830 voltooid enbetekende de doorbraak van de kunstenaar.De 108 helden zijn vrijbuiters die in opstandkomen tegen onrecht en door een corrupteoverheid worden uitgestoten. Ze worden gedwongen tot het leven van een bende struikrovers en beleven tal van avonturen.De drie aangekochte prenten hebben bovenaan rechts twee cartouches. De
evertetur, de zetel der wijsheid wordt niet omver gegooid, laat staan te gronde gericht of vernietigd. Een aangepaste versie van het ex-dono, waarbij rechts het jaartal 1919 werd vervangen door 1940, werd aangebracht in de boeken geschonken na de Tweede Wereldoorlog. Nadien werden meermaal
GRAAD 11 NOVEMBER 2012 GEOGRAFIE V1 PUNTE: 300 TYD: 3 uur Hierdie vraestel bestaan uit 14 bladsye en ʼn aanhegsel van 14 bladsye. 2 GEOGRAFIE V1 (NOVEMBER 2012) INSTRUKSIES EN INLIGTING 1. Die vraestel bestaan uit TWEE afdelings, naamlik AFDELING A en AFDELING B. 2. Beantwoord DRIE vrae wat soos volg gekies moet word: EEN vraag uit AFDELING A EEN vraag uit AFDELING B Die DERDE vraag uit .
Bijbelse en Apocriefe citaten in 2 Clemens 2 Clemens citeert veel uit de canonieke boeken van de bijbel - veel uit Jesaja bijvoorbeeld. Maar er zijn ook enkele opvallende citaten uit apocriefe boeken. Clemens citeert waarschijnlijk uit het Evangelie van de
of een avontuurlijke reis te beginnen, de Forester is een praktische en betrouwbare auto met oog voor het milieu. Haal nu nog meer uit uw dag met zijn ruimere interieur en hogere zitpositie. En haal nog meer uit elke rit met zijn vierwielaandrijving, en ook meer uit elke liter brandstof
9 UIT Aroor 4 Iqbal College, Peringamala 5 Sree Ayyappa College, Erumallikkara SN College Chengannur No. of Vacancies UIT Mannancherry UIT Paravur 2 3 . Biochemistry 4 1 B.A English Language & Literature 15 0 B.Com Computer application 1 0 BBA 1 0
maar kunnen ook komen uit de apocriefe boeken (boeken die vaak wel oud zijn maar die niet opgenomen zijn in de canon van de bijbel), uit legenden en uit de geschiedenis. Mensen die opgegroeid zijn in een protestantse traditie of die alleen enkele bijbelverhal
landschapsstijl en zijn naar ontwerp van de bekende landschapsarchitect L.A. Springer. Het jaartal 1892 op de gevel geeft een renovatiedatum aan. De geschiedenis gaat nog veel verder terug. De oudste vermelding uit 1835 stamt uit het Manuaal van de Rentmeester van Twente, met als notitie: "vacat" (onbewoond). Uit het schattingsregister van .
mejorar la salud, el bienestar y la calidad de vida Sin embargo, la definición del FG-SSC del UIT-T pasa por alto el elemento humano de la participación y colaboración en una sociedad más allá de la tecnología. En el Informe final sobre la Cuestión 1/2 de la Comisión de Estudio 2 del UIT-D para el periodo de estudio 2014-
Hardware Design Description Introduction The PCB scope is the result of a challenge I set for myself – to build a practically usable oscilloscope with a minimum amount of components and for minimum cost. The practical benefit is of course that this is an instrument that I hope will be interesting to many teachers, students and hobbyists looking for an affordable, simple tool for their .
