MULA TORE PATUNGONG PALENGKE Neoliberal Education In The . - Weebly

xiiMula Tore Patungong PalengkeAng Mikrobyong Naging KatawanTinutukoy ng neoliberalismo ang ideolohiyang nagtataguyod ngliberalisasyon ng ekonomiya. Mula sa kamay ng gobyerno, ipinipindehoang mga pambansang industriya—kasama lalo ang paggawa—para saglobalisasyon. Ito ang blackhole na humihigop sa lahat ng ginagawa nggobyerno, upang manilbihan sa negosyo, partikular ang mga dayuhangnegosyo sa pamamagitan ng liberalisasyon (pagtanggal sa lahat ngpambansang balakid para makalabas-masok ang dayuhang kapital),pribatisasyon (pagpaubaya ng gobyerno sa mga industriya, kasama angpambansang industriya, sa kamay ng pribadong sektor), komersyalisasyon(pagtanggal sa subsidyo at proteksyon, pagtapat sa serbisyo at produkto satumbas na halaga ng pamilihan), at kontraktwalisasyon (walang permanentedahil dagdag na balakid lamang ito sa puhunan, lahat ay pleksible nakinokontrata, kabilang ang serbisyo at paggawa).Ang layunin ng neoliberalismo ay paigtingin pa ang mga karapatanat imperatibo ng pribadong pag-aari. Tinatanggal ang mga balaho para samabilis na pagpapadaloy ng pribadong pag-aari na pagkamkam ng dagdagna yaman. Walang tigil, 24/7 na ang kita sa stock markets at derivatives,pagpasok sa mga kontrata, at iba pa. Free market capitalism ang inihahayagnito. Hindi ito hiwalay sa kultural na epekto ng neoliberalismo—angpagbibigay-pribilehiyo sa pribadong indibidwal na magkamkam ng kita atyaman. Sa ating bansa, ang pagsasalin nito ay sa nagpapalaganap ngpaniniwala sa kakayahan ng indibidwal na umigpaw sa uring kinasasadlakannang nakararami at mapabilang sa pribilehiyadong status ng gitnang uri nanakakapagbukas sa mga pinto ng oportunidad sa ehersisyo ng politikal,ekonomiko at kultural na kapangyarihan.Kung dati ay may safety net pa—ang gobyerno, halimbawa, anghumahawak ng mga pangunahing industriya, tulad ng bigas, tubig, kuryente,edukasyon, at gasolina—para matiyak ang kontrol sa presyong maaabot ngnakararaming naghihirap, ang kasalukuyang diin ay pribatisasyon o kanyakanyang pag-agapay sa mga panuntunan ng tinatawag na disente (gitnanguri) na buhay. Kanya-kanyang paggawa ng bahay, pagtustos sa pag-aaral,paghagilap ng makakain at maiinom. Ang gobyerno na dating invisible napuwersa sa Keynesian economics ay ngayong ahensyang naglilingkod sadayuhang kapital. Sa pagpapalabas ng mga batas, paggamit ng dahas,pagpako sa sahod at pagpaparaya sa dikta ng pamilihan, ang gobyerno aymabilisang nawawala sa paghahatid ng serbisyong publiko at pumapapel sapagsasanla ng yaman at paggawa nito sa dayuhang kapital. Ang may kultural

Neoliberal Education in the Philippinesxiiina kapital (edukasyon) ay nangingibang-bayan, tulad ng sampung milyongoverseas contract workers (OCW), o ang special offer ng kasalukuyanggobyerno—ang maging kasapi ng pinakabagong rainbow industry sa bansa,ang call center. Pero ang nakararaming walang oportunidad sa panlipunangmobilidad ay dumaranas ng matinding pagkagutom, at ang opsyong natitirasa kanila: ang kumain ng “pagpag” (mangalaykay ng pagkain sa basurahanpara muling iluto at ulamin).Labinglimang milyong Filipino ang namumuhay sa 1 bawat araw,lumalawak ang dumaranas ng gutom. Ang sabi ni Gloria Macapagal-Arroyo,maging siya ay nakaranas na rin ng pagkagutom. Ang pagkakaiba, dumanassiya ng pagkagutom dahil pinili niyang hindi kumain at hindi dahil walasiyang makain. Siya ang may pansariling pagpapasya at may hawak sa pangestadong kapangyarihan. Walang interes na iangat ang nakararami sa balonng kahirapan dahil hindi ito ang layunin ng gobyerno. Kanya-kanyang pagahon sa balon ng kagutuman at kahirapan. Ang pangunahing sinusuportahanng gobyerno ay ang lokal na negosyong higit na makakapanghimok sadayuhang kapital, at ang mga ito ang puwersang bumubuo ng estado at ngnaghaharing uri sa bansa.Sa edukasyon, pinapalaganap ang Ingles bilang midyum ngkomunikasyon. Tinanggal ang mga sabjek na makakahimok ng kritikal napag-iisip, kinompres ang lahat sa Makabayan Curriculum, at pinaboran angsyensya, matematika at Ingles. Sa tersyaryong edukasyon, ang bulto ngresponsibilidad ay inilagi sa kamay ng pribadong sektor. Ang state collegesat universities (SCU) ay binabawasan ng budget, hinihimok na gamitin angkanilang mga lupain at iba pang ari-arian para makapangalap ng dagdag nakita, kasama ang paghihikayat sa mga fakulti na maging aktibo sa pag-akitng funding mula sa negosyo at global na ahensyang nagpopondo. Walangceiling sa pagtaas ng matrikula sa pribadong sektor, at sa SCU ay itinatapatsa komersyal na tumbas ang halaga ng matrikula. Naglipana na ang reviewschool para sa mga di-makapasok na aplikante sa call center, at vocationalschool para sa caregiving, isa pang rainbow industry. Mga vocational courseang iprineprenda ng pamahalaan para sa mabilisang re-skilling ngmanggagawang higit na magagamit sa kumikitang negosyo.Ang kasaysayan ng edukasyon sa bansa ay kasaysayan ngpamamayagpag ng elitistang interes na pangunahin nitong pinaglilingkuran.Kakatwa ang epektong dulot ng edukasyon: ang nakararaming naghihirapay nakukumbinsing magkaroon ng identifikasyon hindi sa kanilang uri, kundisa tila abot-tanaw, abot-kamay na gitnang uri. May pagtatwa sa politisasyonng uring pinanggalingan para paboran ang gitnang uring pinagpapantasyahan.

xivMula Tore Patungong PalengkeNaluklok ang edukasyon bilang alternatibong kalakaraan ng panlipunangmobilidad. Hindi na lamang istorikal na pag-aari ng lupa at kapital angnagbibigay ng oportunidad para umangat sa uring kinalalagyan, kundi angpapel na diploma ay tila bertud na pinaniniwalaang makakapagpabuti hindilamang sa lagay ng indibidwal kundi maging ng kanyang pamilya at mahalsa buhay.Hindi naman lubos na nagkakatotoo ang fantasyang ito. Sa 66 magaaral na makakatapos ng Grade 6, 43 lamang ang makakatapos ng highschool, at 14 na lamang, ng kolehiyo. Kinahaharap ng kalahating milyongnagsipagtapos sa kolehiyo taun-taon ang pinakamataas na unemploymentrate sa kasaysayan, at dagdag pa rito, ang tumitinding underemploymentrate o ang pagpasok sa mas mababang uri ng trabaho kaysa pinag-aralan.Sa maraming pamilyang Filipino, sentral pa rin ang edukasyon sa panlipunangmobilidad. Pinaniniwalaang ito ang kultural na kapital na makakapag-angatsa kolektibong lagay ng pamilya kahit hindi naman talaga.Ang neoliberalismo ay mikrobyong naging katawan ng atinggobyerno, at pilit tayong hinahawaan para sumanib sa paghahari ngpaniniwalang malayang kalakalan at pribadong pag-aari. Wala nang hindihahawaan ng mikrobyo, ayon sa naghaharing uri kahit pa dinadambana samismong deklarasyon ng opisyal na polisiya at kalakarang karapatang pantaosa Konstitusyon ang karapatan para sa kasarinlan (self-determination). Higitna sisipatin ng mga sanaysay sa antolohiyang ito ang mga salik, dilema,imperatibo at alternatibo sa namamayagpag na karanasan sa neoliberal naedukasyon.Ang mga SanaysayAng mga artikulo sa koleksyong ito ay pinagsamasama sa apat na bahagi.Sa bawat bahagi ay ang mga sanaysay na tumatalakay sa iba’t-ibang aspetong neoliberalismo at ang relasyon nito sa kalagayan ng edukasyon sa bansa.Binibigyan ng historikal at teoretikal na pagpapakilala ang konsepto ngneoliberalismo sa unang grupo ng mga sanaysay. Mahalaga ang bahagingito dahil nagbibigay ito ng kritikal na balangkas sa pagsusuri sa neoliberalismobilang ideolohiyang nabuo sa isang partikular na panahon sa kasaysayan ngpandaigdigang ekonomiya. Ang pagsusuring ito ay lalong napapanahon dahilsa patuloy nitong pamamayagpag sa akademya sa pamamagitan ngpostmodernismo at sa pagbibigay nito ng oryentasyon sa mga reporma sasektor ng edukasyon.

Neoliberal Education in the PhilippinesxvMula noong panahon ng mga Kastila, lalo na sa ilalim ng kolonyalna pamumuno ng mga Amerikano, ginamit ang edukasyon bilang paraanng panunupil at pagdomina. Sinisikap patunayan ng mga sanaysay sapangalawang bahagi na ang ganitong mga katangian ay patuloy na nananatilisa sistema ng edukasyon ng bansa sa ilalim ng mga polisiyang neoliberal namahigpit na ipinapatupad ng IMF-WB. Ipinapakita ng mga sanaysay sabahaging ito na hindi lamang usapin ng kakulangan sa pondo atmisprioritization ng gobyerno ang problema ng sistema ng edukasyon sabansa. Mas higit pa dito, may problema sa oryentasyon ang pambansangsistema ng edukasyon. Ramdam ang krisis sa edukasyon ng bansa hindilamang sa maling oryentasyon nito kundi pati na rin sa mga neoliberal napolisiyang ipinapatupad gaya ng pribatisasyon at deregulasyon na mas lalongnagpapahirap sa mga magulang na makamit ang inaasam na edukasyonpara sa kanilang mga anak. Sa ilalim ng neoliberal na agenda, ang turing saedukasyon ay isang produkto sa pamilihan at ang mga eskwelahan ay pawangmga kompanya at pagawaan na sumusunod din sa batas ng pamilihan. Attulad ng mga pagawaan, ang mga gradweyt ng mga pamantasan ay parangmga produktong handa na ring isalampak upang manilbihan sa mgakapitalistang kompanya o dili kaya’y tumuloy sa ibang bansa upang ilakoang mura nilang lakas-paggawa.Inilalahad naman ng mga sanaysay sa ikatlong bahagi angkasalukuyang kalagayan ng Unibersidad ng Pilipinas (UP). Maaaring tanunginkung bakit naglaan ng isang buong bahagi para sa UP. Maliban sapangyayaring ito ang pangunahing institusyong pang-akademiko na itinatagng mga Amerikano upang matugunan ang mga pangangailangan ng kolonyalna estado noong 1908 (mag-iisang dantaon na), makikita rin na angpamantasang ito ang nangunguna sa pagtataguyod at pag-eeksperimento sapagpapatupad ng mga patakarang neoliberal. Sanhi nito’y nagiging modeloang UP ng mga patakaran at pakanang ipapatupad rin sa ibang SCU. Mayroonditong sanaysay tungkol sa karanasan ng pakikipagtunggali ng mgaprogesibong grupo sa Unibersidad ng Pilipinas laban sa pagpapatupad ngneoliberal na agenda. Nariyan ang paglalahad ng kalagayan ng mga kawaniat mga estudyante sa pamantasan na pinamunuan ng mga “pseudoprogesibong” puwersa sa loob ng Unibersidad na nagsusulong kunwari ngreporma.Ang patuloy at lalong tumitinding paggigiit ng gobyerno sa paggamitng Ingles sa mga eskuwelahan bilang wikang panturo ay sumasalamin samakadayuhang oryentasyon ng edukasyon sa bansa na siyang paksa ngikaapat na bahagi ng koleksyon. Makikita sa mga sanaysay sa huling bahaging

xviMula Tore Patungong Palengkeito ang epekto ng mga neoliberal na patakaran at ang mga maaaring magingtugon dito sa mga larangan ng wika, kasaysayan, panitikan, kulturang popular,agham, edukasyon ng mga pambansang minorya at rebolusyonaryongedukasyon.Ipinapakita ng lahat ng mga sanaysay na ito na mahalaga pa ringitanong kung para saan at para kanino ang edukasyon.Tungo sa Makabayan, Siyentipiko atMakamasang EdukasyonKaharap ng ganitong mga hamon ng kalakarang neoliberal ay may kagyatna pangangailangang magkaisa ang mga edukador, mag-aaral at malawakna sambayanan upang mabisang malabanan at matutulan ang marahas naatakeng dulot nito sa lahat ng antas at aspekto ng edukasyon. Sa pagbubuong ganitong nagkakaisang hanay ay nararapat isaisip na iisa lamang anglarangang pang-edukasyon sa lahat ng mga larangang panlipunang lubhangnaapektuhan ng neoliberal na globalisasyon. Matindi at pangmalawakan angpinsalang idinudulot ng mga patakarang ito sa kabuhayan, kalusugan,edukasyon at iba pang mga karapatan ng mamamayan. Masasabi sa gayonna may tunay na posibilidad na maging isang malawak at popular ang kilusanng pagtutol sa paglaganap ng neoliberal na patakaran sa lahat ng laranganng buhay-pambansa. Maliban pa ang lokal na pakikibaka sa masiglangpagkakaisa at pakikipagtulungang umuusbong sa pagitan ng mga kilusanglumalaban sa globalisasyong neo-liberal sa hanay ng mga inaapi atpinagsasamantalahan sa iba’t ibang bahagi ng daigdig.Ang tuwirang panunuot ng mga puwersang pampamilihanhanggang sa pinakaubod ng teorya at praktika ng dominanteng edukasyonang isang resulta ng pagpapatupad sa mga neoliberal na mga patakaran.Ang edukasyon, kaalaman at ang mismong mag-aaral ay ginagawang mgakalakal lamang samantalang pinapawalang-saysay ang lahat ng iba pangpakinabang at kabutihan na maaaring ibunga ng edukasyon maliban sapagpapalaki ng tubo. Sa ganitong kalagayan ay patuloy na nagbibigay ngmakabuluhan at matalas na perspektibang kritikal ang panawagan para saMakabayan, Siyentipiko at Makamasang Edukasyon (MSME) sa pagsusuring kasalukuyang sistemang pang-edukasyon.Magpahanggang ngayon ay malinaw na sinasagkaan ng sistemangpang-edukasyon ang pagsibol ng tunay na makabayang pananaw sa hanayng mga bata at kabataang mag-aaral. Nagtatanim pa rin ito hanggang sangayon sa pag-iisip at kamalayan ng mag-aaral ng kamalayang kolonyal

Neoliberal Education in the Philippinesxviikaharap ng mga dayuhang mananakop na sumalakay at nandambong saating bansa. Imbes na makatulong sa pagkakamit ng ganap na kasarinlan sapulitika, ekonomiya at kultura ay nagiging kasangkapan pa ito sa pagpapanatiling kamalayang alipin at patuloy na pag-iral ng bulok na sistemang nakatuonsa pangangalaga ng interes at kapakanan ng imperyalistang Estados Unidos,mangahulugan man ito ng pagdausdos ng sariling ekonomiya atpagkasangkot sa mga digmang walang kabuluhan para sa sariling bansa.Pinagtatakpan ang marahas at mapagsamantalang katangian ng kasalukuyangkaayusang pandaigdig sa pamamagitan ng retorika ng neoliberal naglobalisasyon na inilalako bilang lunas sa lahat ng mga suliranin sa daigdig.Dagdag pa rito’y ipinapalaganap nito ang ideolohiya ng makasarilingindibidwalismo na siyang nakapagpapahina sa diwa ng pagkamit ngpambansang kapakanan sa pamamagitan ng sama-samang pagkilos.Ikinikintal nito sa kaisipan ng mag-aaral na ang edukasyon ay para lamangsa pansarili nilang kapakanan at kasangkapan upang umasenso sa isangglobalisadong daigdig. Ang dalawang salik na ito, ang kaisipang kolonyal atang ideolohiyang indibidwalista ay labis na nakapagpapahina sa kamalayangmakabayan sa hanay ng kabataan at mag-aaral.Hindi ginagampanan ng sistemang pang-edukasyon ang tungkulinnitong magpalaganap ng kamalayang kritikal at siyentipiko na siyangmagiging batayan ng materyal at panlipunang pag-unlad ng bansa. Sa halipnito’y nagpapalaganap ito ng mga ideyang kumikiling sa bulag na paniniwala,pananampalataya at hindi kritikal na pagsunod. Pinapupurol nito angkakayahan ng mag-aaral na mag-isip para sa sarili upang masinsinang masuriang daigdig ng tao at ng kalikasan. Ito ang sanhi kung bakit, sa kabila ngtumitinding bisa ng teknolohiya sa pang-araw-araw na buhay sa kasalukuyan,ay napakamalaganap pa rin ng kamangmangan at kawalan ng pag-unawahinggil sa lapit at gawaing siyentipiko at patuloy na namamayani ang mgakaisipang sumisikil at sumasakal sa kritikal at mapanlikhang diwa ng mgabata at kabataan. Hindi naililinaw ang katangian ng mga konsepto tulad ng“teoryang siyentipiko,” “empirikal na patunay,” at “rasyunal napangangatwiran” na nagiging sanhi ng paglaganap ng iba’t ibang uri ngkalituhang ipinaghahalo ang mga haka-hakang walang batayan at magingang mistisismo sa gawaing siyentipiko. Nahahadlangan ng ganitong kahinaanang tuluy-tuloy at mabisang pagsulong ng agham sa bansa. Hindi tuloynapapakinabangan ang malalim na balon ng talino ng ating kabataan sapagtuklas ng bagong kaalaman at, sa halip, nagiging mga simpleng tagasilbina lamang sila ng mga mauunlad na industriyalisadong bansa. Malinaw nahindi nakakabit/ikinakabit ang kasalukuyang edukasyon sa anumang

xviiiMula Tore Patungong Palengkepangmatagalang programa ng pagkakamit ng industriyal na kapasidad atkasarinlang pang-ekonomiya. Makikita ring walang mabisang papel angedukasyon sa popularisasyon ng agham at ng kaisipang siyentipiko. Sasistemang pandaigdig na ibinubunga ng neoliberal na kaayusan ay nagigingpurong kasangkapan lang ito sa pagkamal ng tubo para sa iilan, humantongman ito sa pagprodyus ng mga taong mistulang makina na sunud-sunuranat hindi nagtatanong.May dalawa namang aspekto ng elitismo sa kasalukuyang sistemangpang-edukasyon na matutukoy rito. Una, elitista ang sistemang pangedukasyon sapagkat hindi natutugunan ng komersyalisadong katangian nitoang pangangailangan sa edukasyon ng nakararaming bilang ng naghihikahosna mamamayan at kabataan. Pinagkakaitan sila ng oportunidad namapalawak ang kanilang kaalaman at higit na makapag-ambag sapamamagitan ng kanilang talino sa kaunlaran ng bansa. Lalo pang tumitindiang problemang ito sanhi ng sagadsaring komersyalisasyon at pagsasapribadong edukasyon sa lahat ng antas. Sanhi nito’y higit pang nalalayo angnapakamahal at komodipikadong edukasyon sa nakararaming mahihirapat ginagawa itong larangang eksklusibong pang-elite. Ikalawa, dahil labisnitong binibigyang-halaga ang mapagpasyang papel ng kasalukuyangnaghaharing uri at ng mga makapangyarihang indibidwal sa pamumuno atpaghuhubog ng kinabukasan ng bansa, sa pangkalahata’y hindi nagpapakitaang nilalaman ng edukasyon ng anumang pagpapahalaga at pagkilala samalalim at mayamang tradisyon ng makabayang pakikibaka ng uringanakpawis, at imbes na inilalapit ang mag-aaral sa naghihikahos nasambayanan ay nagtatanim ito ng kamalayang nagbubukod sa kanila sabuhay ng nakararami. Hindi tuloy nakapagtataka kung nawawalan ito ngkabuluhan at saysay sa buhay, mga pangangailangan at kapakanan ngsambayanan.Tungkulin ng lahat ng progresibong guro at mag-aaral angpagpapalaganap ng Makabayan, Siyentipiko at Makamasang Edukasyon saloob at labas ng mga pormal na institusyong pang-edukasyon. Sa ganitongparaan ay malilinang at maipapalaganap ang isang edukasyon na nagtataguyodng kapakanan ng bansa, nagpapayaman ng diwang mapagtanong atmapanlikha at umuugat sa buhay at pakikibaka ng nakararami. Isa itongmabisang sandata laban sa rumaragasang neoliberal na opensiba sa edukasyonat may napakahalagang papel sa pagkakamit ng tunay, ganap at malalimangpagbabago.- B.L., R.G. at A.A.

Neoliberal Education in the Philippines1Edukasyong Kolonyal:Sanhi at Bunga ng MahabangPagkaalipinBienvenido LumberaSandaang taon nang naghahari ang imperyalismong Estados Unidos (EU)sa Pilipinas, at sinadya man o hindi, nakipagtulungan tayong mga Filipino saimperyalista sa pagpapatagal ng kanilang paghahari. Pinahintulutan ng Tratadong Paris noong 1898 ang pag-angkin ng Amerika sa Pilipinas, at noong 4Pebrero 1899 tahasang gumamit ng dahas ang mga Amerikano upangkubkubin ang ating bansa. “Insureksiyon” ang tawag ng mga bagongkolonyalista sa paglaban ng mga Filipino at ito ang iginigiit nilang matuwidsa kanilang pamamaslang, pagtortyur at panununog sa lupain ng mga ninunonatin. Ito ang unang hakbang ng imperyalismong EU sa mahabangkasaysayan ng panlilinlang na bumura sa mga krimen ng mga puwersangmilitar ng EU sa Pilipinas at nagpalaganap, sa Amerika at sa

Ang Diyos ng mga taga-Europa ng Edad Medya ay dinala rito ng mga Espanyol noong Siglo 16. Ito ang ginamit nilang instrumento sa pasipikasyon ng mga katutubong dinatnan nila sa mga isla ng Filipinas. Naiiba ang Diyos ng mga Kristyano sa mga mumunting diyos na kilala ng mga katutubo. Para sa mga ito, may mga puwersang nagpapalago ng mga